پسته‌ی آب‌خندان، بی‌کیفیت‌ترین و نامناسب‌ترین نوع پسته است. فرقی نمی‌کند از کدام استان و از چه درختی باشد. این نوع پسته درواقع، بسته است و هیچگاه باز نشده است.

این نوع پسته را در آب داغ و سپس در آب سرد قرار می‌دهند تا در اثر این شوک ناگهانی، دهان پسته باز شود. در این صورت کیفیت پسته به شدت افت پیدا می‌کند و مزه و طعم آن دیگر اصالت ندارد.

حتی ممکن است استفاده از این نوع پسته مضر باشد چراکه به دلیل قرار گرفتن در شرایط رطوبت، باکتری یا میکروب در آن رشد کند که برای سلامتی خصوصا دستگاه گوارش آسیب‌زاست. پسته‌هایی که با قیمت‌های بسیار پایین عرضه می‌شوند معمولا چنین پسته‌هایی هستند.

راه‌های تشخیص پسته‌ی آب‌خندان:

در روش اول، به طور تصادفی یک مشت پسته را برداشته و دانه به دانه آن‌ها را کنار گوشتان تکان دهید. پسته‌های آبخندان دارای مغز کوچکی هستند و با تکان دادن، صدای قابل تشخیصی تولید می‌کنند. اگر پسته به دلیل درشتی مغزش، هیچ صدایی نداد؛ به عنوان پسته خندان طبیعی تلقی می‌شود. قبل از تکان دادن پسته‌ها، اطمینان حاصل کنید که مغز آن‌ها به پوسته سختشان نچسبیده باشد. برخی افراد ممکن است در هنگام بو دادن پسته، نشاسته‌ای به مواد اضافه کنند تا مغز پسته به پوسته بچسبد بنابراین ممکن است این روش فقط برای افراد حرفه‌ای راهگشا باشد

در روش دوم، سعی کنید دو لبه پوسته پسته‌ها را به یکدیگر نزدیک یا متصل کنید. اگر موفق شدید، این نشان دهنده پسته‌ی آبخندان است؛ زیرا لبه‌های پوسته پسته‌های خندان طبیعی، به دلیل درشتی مغز به هم نمی‌رسند.

در روش سوم، می‌توانید پسته‌ها را بو کنید. پسته‌های آبخندان به دلیل مرطوب شدن و سپس خشک شدن، بوی رطوبت و کهنگی می‌دهند. اگر پسته‌ها بو دارند، این روش تشخیص آن‌ها را کمکی نخواهد کرد. به طور کلی، پسته‌های آبخندان دارای ظاهر کهنه و رنگ تیره‌تری هستند و مزه آن‌ها نیز با پسته‌های تازه و خوش‌طعم متفاوت است.